Se che interesa o tema da accesibilidade, publicamos no podcast 65 de Mancomún un programa falando de accesibilidade web con Pablo Arias.
Entrevista sobre o acceso universal a Jean-Philippe Mengual, cofundador de Hypra, publicada no blogue de LibreOffice Hispano:
P. Jean- Philippe, podería falarnos sobre as orixes de Hypra?
R. En 2008 coñecín a Corentin no colexio de educación superior Sciences Po de Aix-en- Provence. Establecida a nosa amizade e a causa do tempo que pasamos xuntos estudando, deuse conta do moito que as tecnoloxías da información (TI) teñen para dar á xente con discapacidades visuais, pero tamén os seus limitantes.
Xuntos, entendemos a revolución que representaba aquilo: a tecnoloxía dixital ben pode borrar certas desigualdades pero, por suposto, un ten que saber darlle uso. Estudamos as formas en que a tecnoloxía dixital pode axudar a conseguir unha igualdade entre persoas discapacitadas visualmente e persoas videntes, e démonos conta de que outra xente podería beneficiarse deste fenómeno.
Buscabamos unha solución para este reto, e decidimos crear un computador que fose accesible a calquera, fácil de utilizar, adaptable e acompañado dunha capacitación que faga poderoso ao usuario.
Así naceu Hypra.
P. Canto ten de desafiante traballar a tempo completo na mellora da accesibilidade e en axudar a persoas maiores e discapacitadas a aproveitar as oportunidades que lles ofrecen as TI?
R. É un desafío, si, e a maioría de nós temos varios traballos e especialidades: psicoloxía, socioloxía, docencia… pero tamén hacking de distribucións, parcheo de código, depuración, posta a proba, vinculación de diversas comunidades… O máis difícil é cando sucede unha regresión e ter que andar a contrarreloxo para corrixila e así garantir unha boa experiencia para os usuarios finais. E poida que o proxecto de software co que colaboramos reaccione activamente aos nosos informes de defecto ou parches, e poida que non, en cuxo caso resulta decepcionante.
Devandito iso, traballar con xente que, pola súa idade ou polas súas discapacidades, son reticentes a utilizar un computador, iso permitiunos concluír que calquera pode aprender a utilizar un equipo de maneira completamente autónoma, sen importar a súa situación ou idade, a condición de que conten cunha boa asistencia ao principio.
Cando vemos xente así progresar e alcanzar o éxito, sabemos que todo o noso esforzo vale a pena.
P. Canto camiño queda por percorrer ao software libre e de código aberto (FOSS, siglas en inglés) para brindar unha accesibilidade verdadeira?
R. Desde que empezamos co FOSS na década dos 2000, vin moitas melloras substanciais. Eu, sen ir máis lonxe, podo agora utilizar exclusivamente programas libres e de código aberto nas miñas actividades diarias, cunha interface gráfica bonita.
Con todo, creo que alcanzar a paridade de características [co software privativo] permitiría aos usuarios ser totalmente autónomos no FOSS. Ás toas, todas aquelas características relativas á síntese de fala (de texto a voz) e ao recoñecemento da fala (de voz a texto) non precisamente logran o que os programas privativos. A mesma situación dáse co OCR (recoñecemento óptico de caracteres, siglas en inglés).
Outra dimensión importante é a durabilidade das contornas de software. Certamente, algúns programas que adoitaban ser accesibles á perfección deixan de facelo da noite para a mañá. Isto pode deberse a que algúns contribuidores cruciais abandonaron ese proxecto en concreto, ou a que unha actualización levou a cabo na que a accesibilidade pasou a segundo plano.
P. Hypra ofrece solucións baseadas en hardware tanto para adultos maiores como para persoas con discapacidades. Pode falarnos respecto diso, e sobre o software?
R. Dependemos de Debian GNU+Linux para os nosos produtos. Escollémola pola súa estabilidade e coidadoso ritmo de actualizacións, o que nos permite garantir un uso óptimo por parte dos nosos clientes e incluír a nosa capa de personalizacións en boas condicións.
Nos nosos propios equipos, utilizamos fundamentalmente programas libres e de código aberto. Para levar a cabo a asistencia individual, servímonos de Mumble e VNC para asumir o control do sistema de maneira remota, máis SSH para o mantemento.
En canto ás ferramentas para os nosos clientes con impedimentos visuais, optamos polo lector de pantallas Orca e os filtros visuais de Compiz, así como o escritorio MATE (xenial pola súa absoluta flexibilidade, desde a perspectiva dos usuarios). Ademais dos computadores, fornecemos escáneres, os cales, ao emparellalos co lector de pantalla, converten unha laptop nunha máquina de lectura.
En termos xerais, é un feito que con só o software libre que producimos e utilizamos somos capaces de vender, a un prezo corrente, hardware que inclúe un nivel prémium de servizo técnico.
P. Hypra traballa coas empresas para integrar ás persoas con discapacidades nas contornas laborais. Resulta moi difícil este obxectivo?
R. É importante recalcar que o primeiro que hai que facer ao adaptar unha estación de traballo é brindar seguridade a quen vai a utilizala e á súa empresa. Ambos deben ter a confianza de que o equipo será compatible coa contorna de traballo xa existente e que estaremos alí para axudarlles.
De feito, o reto máis grande constitúeo a diversidade de infraestruturas: moitas solucións, funcionando cada vez máis en modalidade remota, poucas aplicacións libres nas estacións (que, por certo, non son moi accesibles en Windows)… Depende do tamaño da organización e da flexibilidade posible con respecto aos equipos de TI e das necesidades de seguridade da empresa. As boas noticias veñen cando os clientes utilizan interfaces web, aínda que ás veces necesiten certas melloras para alcanzar a total accesibilidade. Unha interface web adoita ser máis sinxela de facer accessible que outro software, porque se rexe en estándares, e outro software baséase en numerosos kits de ferramentas, os cales non sempre son compatibles con algunha solución de accesibilidade, sobre todo en remoto.
P. Que tipos de integracións levaron a cabo en LibreOffice?
R. Utilizamos só as versións normais de LibreOffice. En xeral, estamos contentos con elas, salvo por certos aspectos como a estabilidade dalgunhas versións ou as ocasionais regresións de accesibilidade.
No que respecta aos usuarios de Orca, optamos por utilizar unha versión anterior de LibreOffice, a 4.2, porque satisfai todas as necesidades, incluídas tamén as dos programas para visión reducida.
Agora ben, observamos que, cos anos, a accesibilidade está presente cada vez máis no desenvolvemento de LibreOffice. Imaxinamos que a partir dalgunha liña 8.x poderemos migrar a todos os usuarios a unha versión máis actual.
Pola nosa banda, planificamos a sistematización das probas antirregresións na rama troncal do repositorio, para estar máis activos no proceso de desenvolvemento. Isto ademais permitiranos alertar aos contribuidores de maneira expedita no caso de que un cambio proposto afecte a accesibilidade.
Tamén queremos ofrecer casos de uso á comunidade, de tal maneira que todos os seus membros poidan poñer a proba de forma concreta o que os usuarios con necesidades especiais esperan do programa todos os días.
